Parkinson hastalığı, beyin hücrelerinin zamanla bozulup ölmesi sonucu gelişen nörolojik bir hastalıktır. Bu hastalık, genellikle hareketlerle ilgili problemleri ortaya çıkarır. Parkinson hastalığının temel belirtileri arasında titreme (tremor), kas sertliği (rigidite), hareketlerin yavaşlaması (bradikinezi) ve denge problemleri bulunur.
Parkinson hastalığı, dopamin adı verilen bir kimyasalın eksikliği nedeniyle ortaya çıkar. Dopamin, beyin içinde hareketleri kontrol etmek için gerekli olan bir nörotransmitterdir. Dopamin seviyeleri azaldıkça, kişi hareketlerini düzgün bir şekilde yapmada zorluk çeker.
Parkinson hastalığı tedavi edilemez, ancak belirtiler ilaçlar, cerrahi müdahaleler ve fizyoterapi gibi tedavi yöntemleriyle yönetilebilir. Levodopa (L-Dopa) en yaygın kullanılan ilaçtır ve dopaminin beyin tarafından daha iyi kullanılmasını sağlar. Ayrıca, bazı hastalar derin beyin stimülasyonu (DBS) adı verilen cerrahi bir tedavi ile semptomlarını iyileştirebilirler.
Parkinson hastalığının kesin nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik faktörler ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonu bu hastalığın gelişimine katkıda bulunabilir.